صدا از طریق به حرکت درآمدن مولکول های هوا تولید می شود و دارای فرکانسی است که آن را با واحد هرتز می سنجند. محدوده ی شنوایی انسان بین 20 هرتز تا 20 هزار هرتز می باشد لذا صدایی که در چنین بازه ی فرکانسی قرار بگیرد توسط گوش انسان قابل شنیدن است. حال اصلا صدایی با فرکانس 20 هرتز به چه معنی است؟ 

وقتی دیافراگم یک هدفون به ارتعاش در می آید، مولکول های هوای اطراف خود را به حرکت در آورده و تولید صدا می کند. اگر ارتعاش این دیافراگم 20 بار عقب و جلو رفتن در ثانیه باشد صدایی با فرکانس 20 هرتز تولید می شود ، اگر 20 هزار عقب و جلو رفتن در ثانیه باشد ، صدایی با فرکانس 20 کیلو هرتز تولید خواهد شد. صداهای با فرکانس پایین را صدای بم و صداهای با فرکانس های بالا را صدای زیر می نامیم. فرکانس های پایین یک هدفون مسئولیت تولید بیس را داشته و در مقابل فرکانس های بالا که تحت عنوان تریبل شناخته می شوند نقش کلیدی تری را در کیفیت صدای یک هدفون بازی می کنند.

لذا با توجه به محدوده ی شنوایی انسان که بین 20 هرتز تا 20 کیلو هرتز می باشد (البته قدرت شنوایی انسان ها متفاوت است و ممکن است برخی افراد فرکانس های کمی پایین تر یا کمی بالاتر از این بازه را نیز بشنوند ضمن این که معمولا به مرور زمان و مسن تر شدن افراد این بازه کوچک تر خواهد شد). بهترین هدفون ها آن هایی هستند که بازه ی گسترده تری را تحت پوشش قرار دهند یعنی حتی بازه ای وسیع تر از بازه ی شنوایی انسان.

اما چرا ؟ چرا مهم است حتی فرکانس هایی که برای انسان قابل شنیدن نیست نیز توسط هدفون بازتولید شود؟ برای آگاهی از این موضوع توجه شما را به مقاله ای تحت عنوان "پاسخ فرکانسی هدفون عریض تر از بازه ی فرکانسی گوش انسان!! چرا ؟" جلب می نماییم.